Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Alleluja.
|
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Tibi soli peccávi.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut justificéris in sermónibus tuis, et vincas cum judicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea justítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Jerúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium justítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Tibi soli peccávi, Dómine, miserére mei.
|
Psalmy {Psalmy i antyfony z Psałterza według dnia}
Ant. Tobiem samemu zgrzeszył.
Psalm 50 [1]
50:3 Zmiłuj się nade mną, Boże, * według wielkiego miłosierdzia Twego.
50:3 I według mnóstwa litości Twoich * zgładź nieprawość moją.
50:4 Jeszcze więcej obmyj mię od nieprawości mojej * i od grzechu mojego oczyść mię.
50:5 Albowiem ja znam nieprawość moją * i grzech mój jest zawsze przede mną.
50:6 Tobie samemu zgrzeszyłem i uczyniłem zło przed Tobą, * abyś się okazał sprawiedliwych w mowach Twoich i zwyciężył, gdy Cię sądzą.
50:7 Oto bowiem w nieprawościach jestem poczęty * i w grzechach poczęła mię matka moja.
50:8 Oto bowiem umiłowałeś prawdę, * niewiadome i skryte mądrości Twoje objawiłeś mi.
50:9 Pokropisz mię hizopem, a będę oczyszczony: * obmyjesz mię, a będę nad śnieg wybielony.
50:10 Dasz mi usłyszeć radość i wesele, * a rozradują się kości poniżone.
50:11 Odwróć oblicze Twoje od grzechów moich * i zgładź wszystkie nieprawości moje.
50:12 Serce czyste stwórz we mnie, Boże, * i ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
50:13 Nie odrzucaj mnie od oblicza Twego * i ducha świętego Twego nie bierz ode mnie.
50:14 Przywróć mi radość zbawienia Twojego * i duchem przedniejszym utwierdź mię.
50:15 Będę nauczał grzeszników dróg Twoich, * a niezbożni do Ciebie się nawrócą.
50:16 Wybaw mię z krwi, Boże, Boże zbawienia mego, * a język mój z radością będzie wysławiał sprawiedliwość Twoją.
50:17 Panie, otworzysz wargi moje, * a usta moje opowiadać będą chwałę Twoją.
50:18 Albowiem gdybyś był chciał ofiary, na pewno bym dał: * w całopaleniach nie będziesz miał upodobania.
50:19 Ofiarą dla Boga jest duch skruszony, * sercem skruszonym i uniżonym, Boże, nie wzgardzisz.
50:20 Uczyń dobrze, Panie, w dobroci Twojej Syjonowi, * aby się odbudowały mury Jeruzalem.
50:21 Wtedy przyjmiesz ofiarę sprawiedliwości, obiaty i całopalenia, * wtedy nakładą na ołtarz Twój cielców.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Tobiem samemu zgrzeszył Panie, zmiłuj się nademną.
|
Ant. Dómine. ‡
Psalmus 89 [2]
89:1 Dómine, ‡ refúgium factus es nobis: * a generatióne in generatiónem.
89:2 Priúsquam montes fíerent, aut formarétur terra et orbis: * a sǽculo et usque in sǽculum tu es, Deus.
89:3 Ne avértas hóminem in humilitátem: * et dixísti: Convertímini, fílii hóminum.
89:4 Quóniam mille anni ante óculos tuos, * tamquam dies hestérna, quæ prætériit,
89:5 Et custódia in nocte, * quæ pro níhilo habéntur, eórum anni erunt.
89:6 Mane sicut herba tránseat, mane flóreat, et tránseat: * véspere décidat, indúret et aréscat.
89:7 Quia defécimus in ira tua, * et in furóre tuo turbáti sumus.
89:8 Posuísti iniquitátes nostras in conspéctu tuo: * sǽculum nostrum in illuminatióne vultus tui.
89:9 Quóniam omnes dies nostri defecérunt: * et in ira tua defécimus.
89:9 Anni nostri sicut aránea meditabúntur: * dies annórum nostrórum in ipsis, septuagínta anni.
89:10 Si autem in potentátibus, octogínta anni: * et ámplius eórum, labor et dolor.
89:10 Quóniam supervénit mansuetúdo: * et corripiémur.
89:11 Quis novit potestátem iræ tuæ: * et præ timóre tuo iram tuam dinumeráre?
89:12 Déxteram tuam sic notam fac: * et erudítos corde in sapiéntia.
89:13 Convértere, Dómine, úsquequo? * et deprecábilis esto super servos tuos.
89:14 Repléti sumus mane misericórdia tua: * et exsultávimus, et delectáti sumus ómnibus diébus nostris.
89:15 Lætáti sumus pro diébus, quibus nos humiliásti: * annis, quibus vídimus mala.
89:16 Réspice in servos tuos, et in ópera tua: * et dírige fílios eórum.
89:17 Et sit splendor Dómini, Dei nostri, super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos: * et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, refúgium factus es nobis.
|
Ant. Panie. ‡
Psalm 89 [2]
89:1 Panie, ‡ stałeś się nam ucieczką * z pokolenia na pokolenie.
89:2 Pierwej niźli stanęły góry, albo ziemia i świat był stworzony: * od wieku do wieku Ty jesteś Boże.
89:3 Nie obracaj w poniżenie człowieka, * i rzekłeś: Nawracajcie się synowie człowieczy.
89:4 Albowiem tysiąc lat przed oczyma Twymi * to jak dzień wczorajszy, który przeminął.
89:5 I straż nocna: * jak to, co nic nie warte, ich lata będą.
89:6 Rano jak trawa przemija, rano kwitnie i przemija, * wieczorem upada, twardnieje i schnie.
89:7 Bo omdleliśmy od gniewu Twojego, * i Twoim oburzeniem jesteśmy strwożeni.
89:8 Położyłeś nieprawości nasze przed oczyma swymi, * wiek nasz przed jasnością oblicza Twego.
89:9 Albowiem wszystkie dni nasze ustały, * i omdleliśmy od gniewu Twojego.
89:9 Lata nasze jak pajęczyna będą poczytane: * dni życia naszego jest siedemdziesiąt lat.
89:10 A jeśli u mocnych, osiemdziesiąt lat, * a co nadto więcej, to trud i boleść.
89:10 Albowiem łaskawość nadchodzi * i będziemy karani.
89:11 Któż zna moc gniewu Twego * i kto wobec bojaźni przed Tobą srogość Twą zmierzy?
89:12 Prawicę Twoją daj tedy poznać * i wyćwiczonych sercem w mądrości.
89:13 Zwróć się, o Panie. Dokądże? * I daj się ubłagać sługom Twoim.
89:14 Rano byliśmy napełnieni miłosierdziem Twoim * i radowaliśmy się, i weseliliśmy się po wszystkie dni nasze.
89:15 Weseliliśmy się za dni, w któreś nas poniżył, * za lata, w których widzieliśmy zło.
89:16 Wejrzyj na sługi swoje i na dzieła swoje, * i prowadź synów ich.
89:17 A niech będzie jasność Pana, Boga naszego, nad nami, i dziełami rąk naszych kieruj nad nami, * i dziełem rąk naszych kieruj.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Panie, stałeś się ucieczką nam.
|
Ant. In matutínis.
Psalmus 62 [3]
62:2 Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
62:2 Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
62:3 In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
62:4 Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
62:5 Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
62:6 Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
62:7 Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
62:8 Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhǽsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
62:10 Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
62:12 Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
|
Ant. Rano.
Psalm 62 [3]
62:2 Boże, Boże mój, * do Ciebie się zrywam na świtaniu.
62:2 Pragnęła Ciebie dusza moja: * jak bardzo tęskniło za Tobą ciało moje.
62:3 W ziemi pustej, bezdrożnej i bezwodnej: * tak w świątyni stawiłem się przed Tobą, aby widzieć moc Twoją i chwałę Twoją.
62:4 Bo lepsze jest miłosierdzie Twoje niźli życie: * wargi moje będą Cię chwalić.
62:5 Tak Cię błogosławić będę za życia mego * i w imię Twoje będę podnosił ręce moje.
62:6 Jakby sadłem i tłustością niech będzie napełniona dusza moja, * a wargami wesołość będą wychwalać moje usta.
62:7 Jeśli Cię wspominałem na łożu moim, rano będę rozmyślał o Tobie, * bo byłeś pomocnikiem moim.
62:8 I w zasłonie skrzydeł Twoich rozraduję się, przylgnęła dusza moja do Ciebie: * broniła mię prawica Twoja.
62:10 A oni na próżno szukali duszy mojej, zstąpią w głębokości ziemi: * będą oddani w moc miecza, staną się działem lisów.
62:12 Ale król będzie się weselił w Bogu, chlubić się będą wszyscy, którzy Nań przysięgają, * bo zatkane są usta mówiących nieprawości.
|
Psalmus 66 [4]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam júdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In matutínis meditábor in te.
|
Psalm 66 [4]
66:2 Niech się nad nami Bóg zmiłuje i błogosławi nam, * niech rozświeci nad nami oblicze swe i zlituje się nad nami.
66:3 Żebyśmy poznali na ziemi drogę Twoją, * między wszystkimi narodami zbawienie Twoje.
66:4 Niech Cię wysławiają narody, Boże, * niech Cię wysławiają narody wszystkie.
66:5 Niech się radują i weselą narody, * bo sądzisz ludy sprawiedliwie i narodami na ziemi kierujesz.
66:6 Niech Cię wysławiają narody, Boże, niech Cię wysławiają narody wszystkie: * ziemia dała swój owoc.
66:7 Niech nas błogosławi Bóg, Bóg nasz, niech nas błogosławi Bóg * i niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rano będę rozmyślał o tobie.
|
Ant. Cantémus Dómino. ‡
Canticum Moysis [5]
Exod. 15:1-22
15:1 Cantémus Dómino: ‡ glorióse enim magnificátus est, * equum et ascensórem dejécit in mare.
15:2 Fortitúdo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salútem.
15:3 Iste Deus meus, et glorificábo eum: * Deus patris mei, et exaltábo eum.
15:4 Dóminus quasi vir pugnátor, Omnípotens nomen ejus. * Currus Pharaónis et exércitum ejus projécit in mare.
15:5 Elécti príncipes ejus submérsi sunt in Mari Rubro: * abýssi operuérunt eos, descendérunt in profúndum quasi lapis.
15:6 Déxtera tua, Dómine, magnificáta est in fortitúdine: déxtera tua, Dómine, percússit inimícum. * Et in multitúdine glóriæ tuæ deposuísti adversários tuos:
15:7 Misísti iram tuam, quæ devorávit eos sicut stípulam. * Et in spíritu furóris tui congregátæ sunt aquæ:
15:8 Stetit unda fluens, * congregátæ sunt abýssi in médio mari.
15:9 Dixit inimícus: Pérsequar et comprehéndam, * dívidam spólia, implébitur ánima mea:
15:10 Evaginábo gládium meum, * interfíciet eos manus mea.
15:11 Flavit spíritus tuus, et opéruit eos mare: * submérsi sunt quasi plumbum in aquis veheméntibus.
15:12 Quis símilis tui in fórtibus, Dómine? * quis símilis tui, magníficus in sanctitáte, terríbilis atque laudábilis, fáciens mirabília?
15:13 Extendísti manum tuam, et devorávit eos terra. * Dux fuísti in misericórdia tua pópulo quem redemísti:
15:14 Et portásti eum in fortitúdine tua, * ad habitáculum sanctum tuum.
15:15 Ascendérunt pópuli, et iráti sunt: * dolóres obtinuérunt habitatóres Philísthiim.
15:16 Tunc conturbáti sunt príncipes Edom, robústos Moab obtínuit tremor: * obriguérunt omnes habitatóres Chánaan.
15:17 Írruat super eos formído et pavor, * in magnitúdine brácchii tui:
15:18 Fiant immóbiles quasi lapis, donec pertránseat pópulus tuus, Dómine, * donec pertránseat pópulus tuus iste, quem possedísti.
15:19 Introdúces eos, et plantábis in monte hereditátis tuæ, * firmíssimo habitáculo tuo quod operátus es, Dómine:
15:20 Sanctuárium tuum, Dómine, quod firmavérunt manus tuæ. * Dóminus regnábit in ætérnum et ultra.
15:21 Ingréssus est enim eques Phárao cum cúrribus et equítibus ejus in mare: * et redúxit super eos Dóminus aquas maris:
15:22 Fílii autem Israël ambulavérunt per siccum * in médio ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Cantémus Dómino glorióse.
|
Ant. Śpiewajmy Panu. ‡
Kantyk Mojżesza [5]
Wj 15:1-22
15:1 Śpiewajmy Panu ‡ chwalebnie: bowiem uwielbiony jest, * konia i jeźdźca zrzucił w morze.
15:2 Moc moja i chwała moja Pan, * i stał mi się zbawieniem.
15:3 Ten Bóg mój, i wielbić go będę: * Bóg ojca mego, i wywyższać go będę.
15:4 Pan jako mąż waleczny, Wszechmocny imię jego. * Wozy Pharaonowe, i wojsko jego wrzucił w morze.
15:5 Celniejsze książęta jego potonęły w Czerwonem morzu: * głębokości okryły je, poszli w głębią jako kamień.
15:6 Prawica twoja, Panie, uwielbiona jest w mocy: prawica twoja, Panie, uderzyła nieprzyjaciela. * A w wielkości chwały twojéj złożyłeś przeciwniki twoje:
15:7 Spuściłeś gniew twój, który je pożarł jako słomę. * A w duchu zapalczywości twojéj zgromadziły się wody:
15:8 Stanęła woda płynąca, * skupiły się głębokości w pośród morza.
15:9 Rzekł nieprzyjaciel: Będę gonił i poimam, * rozdzielę korzyści, nasyci się dusza moja:
15:10 Dobędę miecza mego, * i pobije je ręka moja.
15:11 Wionął wiatr twój, i okryło je morze: * potonęli jako ołów w wodach gwałtownych.
15:12 Któż podobien tobie między mocarzami, Panie? * Kto podobny tobie? wielmożny w świątości, straszny i chwalebny, czyniący dziwy?
15:13 Ściągnąłeś rękę twoję, i pożarła je ziemia. * Byłeś wodzem w miłosierdziu twojem ludowi, któryś odkupił:
15:14 I niosłeś go w mocy twojéj, * do mieszkania twego świętego.
15:15 Ruszyli się narodowie, i rozgniewali się: * boleści objęły obywatele Philistyńskie.
15:16 Tedy się strwożyły książęta Edom, mocarze Moab strach zdjął: * zdrętwieli wszyscy obywatele Chananejscy.
15:17 Niech padnie na nie strach i lękanie, * w wielkości ramienia twego:
15:18 Niech się staną nieruchomi jako kamień, aż przejdzie lud twój, Panie, * aż przejdzie lud twój ten, któryś otrzymał.
15:19 Wprowadzisz go i wsadzisz na górze dziedzictwa twego, * w najmocniejszem mieszkaniu twojem, któreś urobił, Panie:
15:20 Świątnica twoja, Panie, którą umocniły ręce twoje, * Pan będzie królował na wieki i daléj.
15:21 Wjechał bowiem konny Pharao, z wozmi i z jezdnymi swymi w morze: * i wrócił na nie Pan wody morskie:
15:22 A synowie Izraelowi chodzili po suszy * przez pośrodek jego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Śpiewajmy Panu chwalebnie.
|
Ant. In sanctis ejus.
Psalmus 148 [6]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli ejus: * laudáte eum, omnes virtútes ejus.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum ejus:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes júdices terræ.
148:12 Júvenes, et vírgines: senes cum junióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen ejus solíus.
148:13 Conféssio ejus super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis ejus: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
|
Ant. W świętych jego:
Psalm 148 [6]
148:1 Chwalcie Pana z niebios, * chwalcie Go na wysokości.
148:2 Chwalcie Go, wszyscy aniołowie Jego, * chwalcie Go, wszystkie wojska Jego.
148:3 Chwalcie Go, słońce i księżycu, * chwalcie Go, wszystkie gwiazdy i światło.
148:4 Chwalcie Go, niebiosa nad niebiosami * i wody, które są nad niebiosami, niech chwalą imię Pańskie.
148:5 Albowiem On rzekł, i zostały uczynione: * On rozkazał, i zostały stworzone.
148:6 Ustanowił je na wieki i na wieki wieków, * ustawę dał i nie przeminie.
148:7 Chwalcie Pana z ziemi, * smoki i wszystkie przepaści.
148:8 Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie, wietrze gwałtowny, * czyniące słowo Jego:
148:9 Góry i wszystkie pagórki, * drzewa owocowe i wszystkie cedry.
148:10 Dzikie zwierzęta i wszystko bydło, * płazy i ptactwo skrzydlate:
148:11 Królowie ziemi i wszystkie narody, * książęta i wszyscy sędziowie ziemi.
148:12 Młodzieńcy i panny, starzy i młodzi, niech imię Pana chwalą, * bo wywyższyło się imię Jego samego.
148:13 Chwała Jego na niebie i na ziemi, * i wywyższył róg ludu swego.
148:14 Chwała dla wszystkich świętych Jego, * dla synów Izraela, ludu przybliżającego się do Niego.
|
Psalmus 149 [7]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus ejus in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen ejus in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis judícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis ejus.
|
Psalm 149 [7]
149:1 Śpiewajcie Panu pieśń nową: * chwała Jego w zgromadzeniu świętych.
149:2 Niech się weseli Izrael w Tym, który go stworzył, * a synowie Syjonu niech się radują w Królu swoim.
149:3 Niechaj imię Jego chwalą w chórze, * na bębnie i na harfie niechaj Mu grają.
149:4 Bo ma Pan upodobanie w ludzie swoim * i podniesie cichych ku zbawieniu.
149:5 Rozweselą się święci w chwale, * rozradują się na łożach swoich.
149:6 Wysławianie Boga w gardłach ich, * a miecze obosieczne w rękach ich.
149:7 Aby uczynili pomstę nad narodami: * karanie między ludami.
149:8 Aby powiązali królów ich w pęta, * a szlachtę ich w okowy żelazne,
149:9 Aby uczynili nad nimi sąd napisany: * taka jest chwała dla wszystkich świętych Jego.
|
Psalmus 150 [8]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis ejus: * laudáte eum in firmaménto virtútis ejus.
150:2 Laudáte eum in virtútibus ejus: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis ejus.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In sanctis ejus laudáte Deum.
|
Psalm 150 [8]
150:1 Chwalcie Pana w świątyni Jego, * chwalcie Go na firmamencie mocy Jego.
150:2 Chwalcie Go dla potężnych czynów Jego, * chwalcie Go według mnóstwa wielkości Jego.
150:3 Chwalcie Go głosem trąby, * chwalcie Go na harfie i na cytrze.
150:4 Chwalcie Go na bębnie i w korowodach, * chwalcie Go na strunach i na fletniach.
150:5 Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie Go na cymbałach gromkich: * wszelki duch niechaj Pana chwali.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W świętych jego: chwalcie Boga.
|
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Rom 13:12-13
Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus.
℟. Deo grátias.
Hymnus
Lux ecce surgit áurea,
Pallens facéssat cǽcitas,
Quæ nosmet in præceps diu
Erróre traxit dévio.
Hæc lux serénum cónferat,
Purósque nos præstet sibi:
Nihil loquámur súbdolum:
Volvámus obscúrum nihil.
Sic tota decúrrat dies,
Ne lingua mendax, ne manus
Oculíve peccent lúbrici,
Ne noxa corpus ínquinet.
Speculátor astat désuper,
Qui nos diébus ómnibus,
Actúsque nostros próspicit
A luce prima in vésperum.
Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc, et in perpétuum.
Amen.
℣. Repléti sumus mane misericórdia tua.
℟. Exsultávimus, et delectáti sumus.
|
Kapitulum Hymn Wers {z Psałterza według dnia}
Rz 13:12-13
Noc przeminęła, a dzień się przybliżył. Odrzućmyż tedy uczynki ciemności a obleczmy się w zbroję światłości. Jako w dnie uczciwie chodźmy.
℟. Bogu niech będą dzięki.
Hymn
Oto światło powstaje złociste,
Blednąc niechaj odejdzie ciemność,
Która długo nas ciągnęła
W przepaść omamieniem zdrożnem.
Światło to niechaj sprowadzi pogodę
I niechaj nas uczyni dla siebie czystymi:
Nie mówmy nic podstępnego,
Nie żywmy w sercu nic ponurego.
Tak niechaj upłynie dzień cały,
By ani język kłamliwy, ani ręce,
Ani oczy ruchliwe nie zgrzeszyły,
By grzech nie zbrukał ciała.
Jest na wysokości badający,
Który po wszystkie dni przygląda się
Nam i uczynkom naszym
Od pierwszego światła aż do wieczora
Bogu Ojcu niechaj będzie chwała
I jedynemu Jego Synowi
Wraz z Duchem Pocieszycielem
Teraz i po wszystek wiek.
Amen.
℣. Napełnieniśmy rano miłosierdzia twego.
℟. Rozradowaliśmy się, i kochaliśmy się.
|
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. In sanctitáte.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus ✠ Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In sanctitáte serviámus Dómino, et liberábit nos ab inimícis nostris.
|
Kantyk Benedictus {Antyfona z Temporału}
Ant. W świętobliwości.
Pieśń Zachariasza
Łk 1:68-79
1:68 Błogosławiony ✠ Pan, Bóg Izraelski: * iż nawiedził i uczynił odkupienie ludu swego.
1:69 I podniósł róg zbawienia nam: * w domu Dawida, służebnika swego.
1:70 Jako mówił przez usta świętych, * którzy od wieku są, proroków swoich.
1:71 Wybawienie od nieprzyjaciół naszych, * i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą.
1:72 Aby uczynił miłosierdzie z ojcy naszymi: * i wspamiętał na testament swój święty.
1:73 Przysięgę, którą przysiągł Abrahamowi, ojcu naszemu, * że nam dać miał:
1:74 Iżbyśmy, wybawieni z ręki nieprzyjaciół naszych, * bez bojaźni mu służyli.
1:75 W świętobliwości i w sprawiedliwości przed nim, * po wszystkie dni nasze.
1:76 A ty dzieciątko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane: * bo uprzedzisz przed oblicznością Pańską, abyś gotował drogi jego:
1:77 Iżbyś dał naukę zbawienia ludowi jego: * na odpuszczenie grzechów ich:
1:78 Dla wnętrzności miłosierdzia Boga naszego: * przez które nawiedził nas Wschód z wysokości:
1:79 Aby zaświecił tym, którzy w ciemności i w cieniu śmierci siedzą: * ku wyprostowaniu nóg naszych na drogę pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. W świętobliwości służmy Panu, a wybawi nas od nieprzyjaciół naszych.
|
Preces Feriales{omittitur}
|
Prośby ferialne{opuścić}
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Nakłoń ucha Twego, Panie, a w miłosierdziu swem udziel wiernym Twoim przebaczenia i pokoju, aby oczyszczeni ze wszystkich win swoich, mogli Ci służyć sercem spokojnem.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Suffragium {Tridentinum}
De cruce
Ant. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.
℣. Omnis terra adóret te, et psallat tibi.
℟. Psalmum dicat nómini tuo, Dómine.
Oratio
Orémus.
Perpétua nos, quǽsumus, Dómine, pace custódi, quos per lignum sanctæ Crucis redímere dignátus es.
|
Sufragium {wg rubryk trydenckich}
Do Krzyża świętego
Ant. Przez znamię Krzyża wybaw nas od nieprzyjaciół, Boże nasz.
℣. Wszystka ziemia niechaj ci się kłania, i niechaj ci śpiewa.
℟. Niech Psalm śpiewa imieniowi twemu, Panie.
Modlitwa
Módlmy się.
Strzeż, prosimy cię Panie, w nieustannym pokoju nas, których raczyłeś odkupić przez drzewo świętego Krzyża.
|
De Beata Maria
Ant. Sancta María succúrre míseris, juva pusillánimes, réfove flébiles, ora pro pópulo, intérveni pro clero, intercéde pro devóto femíneo sexu: séntiant omnes tuum juvámen, quicúmque célebrant tuam sanctam commemoratiónem.
℣. Ora pro nobis sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Oratio
Orémus.
Concéde nos fámulos tuos, quǽsumus, Dómine Deus, perpétua mentis et córporis sanitáte gaudére, et gloriósa beátæ Maríæ semper Vírginis intercessióne, a præsénti liberári tristítia, et ætérna pérfrui lætítia.
|
Do Najświętszej Marji
Ant. Święta Marjo, wspomóż nieszczęśliwych, wesprzyj bojaźliwych, pociesz zasmuconych, módl się za lud, wstawiaj się za klerem, przyczyń się za niewiastami Bogu poświęconemi: niechaj doznają Twego wsparcia wszyscy, którzy obchodzą święte wspomnienie Twoje.
℣. Módl się za nami święta Boża Rodzicielko.
℟. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Modlitwa
Orémus
Dozwól, prosimy Cię, Panie Boże, aby słudzy Twoi cieszyli się ciągiem zdrowiem duszy i ciała, a za przyczyną chwalebnej i błogosławionej Marji, zawsze Dziewicy, uwolnieni od smutków doczesnych, doszli do radości wiekuistych.
|
De Apostolis
Ant. Gloriósi príncipes terræ, quómodo in vita sua dilexérunt se, ita et in morte non sunt separáti.
℣. In omnem terram exívit sonus eórum.
℟. Et in fines orbis terræ verba eórum.
Oratio
Orémus.
Deus, cujus déxtera beátum Petrum ambulántem in flúctibus, ne mergerétur, eréxit, et coapóstolum ejus Paulum tértio naufragántem de profúndo pélagi liberávit: exáudi nos propítius, et concéde; ut ambórum méritis, æternitátis glóriam consequámur.
|
Do Apostołów
Ant. Chwalebni książęta ziemi, jak miłowali się w życiu swoim, tak i w śmierci nie są rozdzieleni.
℣. Na wszystką ziemię wyszedł głos ich.
℟. I na kończyny okręgu ziemi słowa ich.
Modlitwa
Módlmy się.
Boże, którego prawica unosiła błogosławionego Piotra idącego po falach, by nie zatonął, a Pawła, towarzysza jego w apostolstwie, po trzeciem rozbiciu okrętu z głębokości wybawiła, wysłuchaj nas łaskawie i dozwól, abyśmy przez ich zasługi dostąpili wiecznej chwały.
|
De Pace
Ant. Da pacem Dómine in diébus nostris, quia non est álius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus noster.
℣. Fiat pax in virtúte tua.
℟. Et abundántia in túrribus tuis.
Oratio
Orémus
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
O pokój
Ant. Daj pokój, Panie, w dniach naszych, bo nie ma innego kto by za nas walczył, jeśli nie ty, Bóg nasz.
℣. Czyń pokój w murach Twoich.
℟. I dostatek w basztach Twoich.
Modlitwa
Módlmy się.
Boże, od którego święte pożądania, dobre rady i sprawiedliwe pochodzą uczynki: udaruj sługi Twoje pokojem, którego świat dać nie może; ażeby serca nasze przykazaniom Twoim były posłuszne i aby dni nasze, wolne od bojaźni nieprzyjaciół, pod Twoją opieką spokojnie płynęły.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
℣. Dóminus det nobis suam pacem.
℟. Et vitam ætérnam. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
℣. Niech Pan nas obdarzy swoim pokojem.
℟. I życiem wiecznym. Amen.
|
Antiphona finalis B.M.V.
Salve, Regína, mater misericórdiæ;
vita, dulcédo et spes nóstra, salve.
Ad te clamámus éxsules fílii Hevæ.
Ad te suspirámus geméntes et flentes
In hac lacrimárum valle.
Eja ergo, advocáta nostra,
illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte.
Et Jesum, benedíctum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsílium osténde.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.
℣. Ora pro nobis, sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui gloriósæ Vírginis Matris Maríæ corpus et ánimam, ut dignum Fílii tui habitáculum éffici mererétur, Spíritu Sancto cooperánte, præparásti: da, ut, cujus commemoratióne lætámur, ejus pia intercessióne, ab instántibus malis et a morte perpétua liberémur. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
℣. Divínum auxílium ✠ máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
|
Antyfona końcowa N.M.P.
Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia,
życie, słodyczy i nadziejo nasza, witaj!
Do Ciebie wołamy wygnańcy, synowie Ewy;
do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc
na tym łez padole.
Przeto, Orędowniczko nasza,
one miłosierne oczy Twoje na nas zwróć,
a Jezusa, błogosławiony owoc żywota Twojego,
po tym wygnaniu nam okaż.
O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo!
℣. Módl się za nami święta Boża Rodzicielko.
℟. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
Módlmy się.
Wszechmogący, wieczny Boże, który ciało i duszę chwalebnej Dziewicy Matki Maryi, przez działanie Ducha Świętego, przygotowałeś, aby było godnym zamieszkania przez Twego Syna: daj, abyśmy przez łaskawe wstawiennictwo tej, której wspomnieniem się cieszymy, byli uwolnieni od zła doczesnego i śmierci wiecznej. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Amen.
℣. Pomoc Boża ✠ niech będzie zawsze z nami.
℟. Amen.
|